„Układy odniesień”
Przywołana przeze mnie gra GO jest jedynie punktem wyjścia do realizowanej pracy.
Ważnym dla mnie aspektem tej gry jest czas, jego względności oraz kontemplacyjność rozgrywki która może trwać miesiącami.
Yasunari Kawabata w książce „Meijin - mistrz Go„ ,opisał nieomal półroczne zmagania dwóch mistrzów, wiekowego Shusai Hon’inbo z młodszym Minoru Kitani.
Znaczącym jest również swoisty paradoks GO, która posiada potencjalność bycia wszystkim a zarazem niczym.
Użyte przez mnie plansze- gobany, kamienie którymi posługują się gracze oraz towarzyszące im obrazy prowadzą szczególny rodzaj gry z przestrzenią galerii, na własnych zasadach.
Siatka gobanu stała się mapą terytorium rozciągającym się pomiędzy wartościami skrajnymi wyznaczonymi przez biało i czarne kamienie.
Płaszczyzny płócien, są przestrzenią wymiaru poufnego, skrytego,
którego istnienie przeczuwamy lecz który samoistnie wymyka się naszej percepcji.
Układy odniesień nie narzucają jedynej perspektywy , nie wyznaczają stałych współrzędnych,
pozostając w procesie nieustannej zmiany.
Jarosław Szelest
